Piotr Ligienza

---

Życiorys

Piotr Ligienza, znany polski aktor, przyszedł na świat w Dzierżoniowie i to właśnie tam spędził swoje dzieciństwo. W miejscowym II Liceum Ogólnokształcącym rozpoczął swoją edukację, jednocześnie stawiając pierwsze kroki w świecie aktorstwa w Dzierżoniowskim Ośrodku Kultury.

W dalszej kolejności, Piotr podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, gdzie zdobył dyplom w 2006 roku. Po ukończeniu nauki, jego kariera nabrała tempa, a on sam miał przyjemność współpracować z Starym Teatrem w Krakowie, gdzie zagrał w takich spektaklach jak „Komponenty”, reżyserowanych przez M. Borczucha.

Acting in various theaters across Poland, Ligienza występował również w Teatrze Rozmaitości w Warszawie, z renomowanymi rolami w przedstawieniach „Tlen” oraz „Helena S.”, które były reżyserowane przez A. Konieczną, a także „Sny” w reżyserii Ł. Kosa. Jego wyjątkowy talent zaowocował także współpracą z Teatrem Polskim w Bydgoszczy, gdzie wystąpił w spektaklu „Plastelina”, za co otrzymał prestiżowe nagrody na IV Festiwalu Prapremier.

Od roku 2006 Piotr Ligienza związany jest z Teatrem Powszechnym w Warszawie, biorąc udział w znaczących produkcjach, takich jak „Albośmy to jacy tacy” w reżyserii P. Cieplaka oraz „Lot nad kukułczym gniazdem”, za którą to rolę był nominowany do Nagrody Feliksa Warszawskiego za najlepszą drugoplanową rolę męską.

Jego działalność artystyczna nie ogranicza się tylko do warszawskich scen. Ligienza jest również aktywny w Teatrze na Woli, gdzie zagrał w „Ostatnim Żydzie w Europie” w reżyserii O. Chajdas. Poza tym, wystąpił w Teatrze „Polonia”, biorąc udział w spektaklu „Starość jest piękna” w reżyserii Ł. Kosa czy „Romulus Wielki” w reżyserii Krzysztofa Zanussiego. Dodatkowo, Ligienza współpracował z Teatrem Narodowym, gdzie wystąpił w „Marat-Sade” w reżyserii M. Kleczewskiej.

Filmografia

Filmografia Piotra Ligienzy obejmuje szereg interesujących ról, które przyczyniły się do jego uznania w polskim przemyśle filmowym i telewizyjnym. W 2004 roku zadebiutował w filmie RH+, gdzie wcielił się w postać Mateusza.

W tym samym roku zagrał również w Osiemnaście jako Robert. Jego kariera nabrała tempa w 2007 roku, kiedy wystąpił w Środa czwartek rano jako Mati, właściciel mieszkania, oraz w popularnym serialu Ranczo Wilkowyje jako Fabian Duda. Postać tę kontynuował w latach 2007–2009 oraz 2011–2016 w serialu Ranczo, co przyniosło mu dużą popularność.

W 2008 roku zagrał w Trzeci oficer jako chory w szpitalu psychiatrycznym (odc. 11), a także wcielił się w rolę Maćka Burzyńskiego w Skorumpowanych. Dodatkowo, tego samego roku pojawił się w Na dobre i na złe jako Darek (odc. 326) oraz w Kryminalni jako Eryk (odc. 89). Jego różnorodność aktorska ujawniła się w projekcie 0 1 0, gdzie zagrał Tomka.

W 2009 roku Piotr Ligienza zagrał Kubę w Synowie oraz Witka, studenta medycyny, w filmie Popiełuszko. Wolność jest w nas, rolę tę kontynuował do 2013 roku. W 2010 roku wystąpił w Ojciec Mateusz jako Wojtek (odc. 48) oraz w Maraton tańca jako Piotr Grzelak, mąż Moniki.

W kolejnych latach Piotr kontynuował swoją karierę w takich produkcjach jak Układ Warszawski (2011), Daleko od noszy (2011), Barwy szczęścia (2012, 2015) oraz Czas honoru (2013) jako partyzant „Jeleń”. W 2014 roku ponownie pojawił się w Ojciec Mateusz jako Andrzej (odc. 125).

Jego rola w filmie Uwikłani jako Janusz Malak w 2015 roku oraz w Strażacy jako Romek dodatkowo ugruntowały jego pozycję. W 2016 roku wystąpił w filmie Planeta singli jako randkowicz Mati, a także w Barwy szczęścia jako dziennikarz Lolek (odc. 1388 i 1408).

W latach 2017-2019 wcielał się w rolę kontrabassisty Jurka w Dziewczynach ze Lwowa, a także wystąpił w Drugiej szansie jako diler (odc. 7 i 12). W 2018 roku zagrał Maćka w filmie Nina oraz Mikołaja Ligenzę w Kronie królów (2018–2019).

W ostatnich latach w jego dorobku znajdują się także role w Pierwszej miłości (2019) jako Sebastian, Echo serca (2019) jako Kamil Florczyk (odc. 31), Mały zgon (2020) jako fotograf (odc. 5) oraz w serialu Na Wspólnej jako Emil Larsson (odc. 3208-3210) w 2021 roku.

Dubbing

Piotr Ligienza to utalentowany artysta, który w swojej karierze zajął się dubbingiem wielu znanych postaci. Jego prace obejmują różnorodne projekty, które zyskały popularność w Polsce oraz poza jej granicami.

• 2008: Bunio i Kimba,
• 2010–2013: Victoria znaczy zwycięstwo – Evan,
• 2021: Spider-Man: Bez drogi do domu – Peter Parker / Spider-Man.

Role teatralne

Piotr Ligienza ma na swoim koncie wiele znaczących ról teatralnych, które ukazują jego wszechstronność jako aktora. Poniżej przedstawiamy listę wybranych spektakli, w których wystąpił:

• W Electronic City autorstwa Falk Richtera (2003, reż. Łukasza Kosa, TR Warszawa), zadebiutował na scenie jako jeden z głównych bohaterów,
• W przedstawieniu Sny Iwana Wyrypajewa (2004, reż. Aleksandry Koniecznej, TR Warszawa) zaprezentował swoje umiejętności aktorskie,
• W tym samym roku zagrał w Tlen, kolejnej sztuce Wyrypajewa, w reżyserii Aleksandry Koniecznej (2004, TR Warszawa),
• W Gang-Bang autorstwa Paweł Sala (2005, reż. Krzysztofa Jaworskiego, Narodowy Stary Teatr w Krakowie), wywarł duże wrażenie na widowni,
• W Komponenty w reżyserii Michała Borczucha (2005, Narodowy Stary Teatr w Krakowie) zaakcentował swoje umiejętności interpretacyjne,
• W spektaklu Plastelina Wasilija Sigariewa (2005, reż. Grzegorza Wiśniewskiego, Teatr Polski w Bydgoszczy) wcielił się w wymagającą rolę,
• W przedstawieniu Kapelusz pełen deszczu autorstwa Gazzo Michael Vincente (2005, reż. Krzysztofa Globisza, PWST w Krakowie) zaprezentował swoje umiejętności komediowe,
• W Helena S. Moniki Powalisz (2006, reż. Aleksandry Koniecznej, TR Warszawa) zinterpretował złożoną postać,
• W Bliżej Patricka Marbera (2006, reż. Kuba Kowalskiego, Teatr Nowy w Krakowie) zdobył uznanie krytyków,
• W Nadobnisiach i Koczkodanach, czyli Zielona Pigułka Stanisława Ignacego Witkiewicza (2006, reż. Łukasza Kosa, Teatr Powszechny w Warszawie) zaprezentował swoje artystyczne umiejętności,
• W Omyłce autorstwa Demirskiego Pawła i Klemm Wojtka (2007, reż. Wojtka Klemma, Teatr Powszechny w Warszawie) zagrał przejmującą rolę,
• W sztuce Albośmy to jacy, tacy… autorstwa Stanisława Wyspiańskiego (2007, reż. Piotra Cieplaka, Teatr Powszechny w Warszawie) ukazał swoje zdolności dramatyczne,
• W przedstawieniu Językami mówić będą Andrew Bovella (2008, reż. Małgorzaty Bogajewskiej, Teatr Powszechny w Warszawie) wcielił się w jedną z głównych postaci,
• W Ostatnim Żydzie w Europie autorstwa Tuvii Tenenboma (2008, reż. Olgi Chajdas, Teatr na Woli w Warszawie) wzniósł trudne tematy na sztukę,
• W Starość jest Piękna Esther Vilar (2008, reż. Łukasza Kosa, Teatr Polonia w Warszawie) pokazał swoje aktorstwo w dojrzałych rolach,
• W Przebudzeniu wiosny Franka Wedekinda (2008, reż. Heleny Kaut-Howson, Teatr Powszechny w Warszawie) zagrał interesującą rolę,
• W Romulusie Wielkim Fryderyka Dürrenmatta (2009, reż. Krzysztofa Zanussiego, Teatr Polonia w Warszawie) zademonstrował swoje umiejętności aktorskie w wymagającej roli,
• W Locie nad kukułczym gniazdem Dale’a Wassermana (2009, reż. Jana Buchwalda, Teatr Powszechny w Warszawie) odnalazł się w trudnej, emocjonalnej kreacji,
• W Marat/Sade Petera Weissa (2009, reż. Mai Kleczewskiej, Teatr Narodowy w Warszawie) zagrał z dużym zaangażowaniem,
• W Złym autorstwa Leopolda Tyrmanda (2010, reż. Jana Buchwalda, Teatr Powszechny w Warszawie) zagrał Witolda Halskiego,
• W Sierotach Dennisa Kelly (2011, reż. Grażyny Kani, Teatr Powszechny w Warszawie) wcielił się w rolę Liama.

Każda z tych ról przyczyniła się do ugruntowania jego pozycji na polskiej scenie teatralnej oraz pokazania umiejętności aktorskich w różnorodnych konwencjach i stylach. Piotr Ligienza jest z pewnością jednym z czołowych aktorów swojego pokolenia.

---

Oceń: Piotr Ligienza

---